- wpędzać się
- Wpędzić się w koszta (koszty) «wydać bardzo dużo pieniędzy na coś, wykosztować się, zwykle niepotrzebnie»: (...) kupując lepszy samochód, wpędzili się w koszty. Roz bezp 1997.
Słownik frazeologiczny . 2013.
Słownik frazeologiczny . 2013.
wpędzać się – wpędzić się — {{/stl 13}}{{stl 8}}pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} powodować własnym działaniem znalezienie się w niekorzystnej sytuacji : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wpędził się takim postępowaniem w tarapaty. Wpędziła się w chorobę przez odchudzanie. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wpędzać – wpędzić — {{/stl 13}}{{stl 8}}{kogoś} {{/stl 8}}do grobu {{/stl 13}}{{stl 7}} zadręczać kogoś, uprzykrzać, obrzydzać komuś życie; przyczyniać się swoim postępowaniem do czyjejś śmierci : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wpędzisz mnie do grobu, łajdaku! {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wpędzić — dk VIa, wpędzićdzę, wpędzićdzisz, wpędź, wpędzićdził, wpędzićdzony, wpędzićdzeni wpędzać ndk I, wpędzićam, wpędzićasz, wpędzićają, wpędzićaj, wpędzićał, wpędzićany «pędząc zmusić kogoś, coś do wejścia dokądś lub w coś» Wpędzić bydło do obory.… … Słownik języka polskiego
pławić — ndk VIa, pławićwię, pławićwisz, pław, pławićwił, pławićwiony «zanurzać, moczyć kogoś lub coś w wodzie, kąpać w rzece, jeziorze itp.; wpędzać, wrzucać do wody» Pławić bydło. Pławić konie w rzece. W średniowieczu pławiono czarownice. pławić się… … Słownik języka polskiego
grób — 1. Być, stać nad grobem; chylić się do grobu; być jedną nogą w grobie, na tamtym świecie; wybierać się na tamten świat «być bardzo starym, chorym, bliskim śmierci»: Już był jedną nogą na tamtym świecie, ale siostry uratowały go kroplówkami. E.… … Słownik frazeologiczny
grób — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. grobu, Mc. grobie {{/stl 8}}{{stl 7}} miejsce, gdzie składa się ciało zmarłego, najczęściej w trumnie (czasem urnę z prochami), otaczane szacunkiem; zwykle dół w ziemi, na którego miejscu po zasypaniu, znajduje… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
osaczać — ndk I, osaczaćam, osaczaćasz, osaczaćaj, osaczaćał, osaczaćany osaczyć dk VIb, osaczaćczę, osaczaćczysz, osacz, osaczaćczył, osaczaćczony 1. «otaczać, okrążać ze wszystkich stron, uniemożliwiając wydostanie się; wpędzać kogoś w zasadzkę, w matnię … Słownik języka polskiego
dołować — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ia, dołowaćłuję, dołowaćłuje, dołowaćany {{/stl 8}}– zadołować {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Ia {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} umieszczać coś w specjalnie wykopanym i przykrytym dole w… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
dopędzać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, dopędzaćam, dopędzaća, dopędzaćają, dopędzaćany {{/stl 8}}– dopędzić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, dopędzaćdzę, dopędzaćdzi, dopędzaćpędź, dopędzaćdzony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
kompleks — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. u, Mc. komplekssie {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} zespół, zbiór przedmiotów czy zjawisk uzupełniających się, powiązanych ze sobą jakąś ideą, tworzących całość, system : {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień